Leuke piano feitjes...
Ben jij een pianoliefhebber, een nieuwsgierige beginner of gewoon iemand die houdt van leuke piano weetjes? Dan ben je hier aan het juiste adres! Op deze pagina staan een aantal grappige, gekke en fascinerende feitjes over de piano. Van beroemde pianisten tot bijzondere records en verrassende weetjes over dit prachtige instrument – je vindt het hier!
Klaar om je kennis bij te spijkeren? Scroll snel verder en ontdek wat de piano allemaal te bieden heeft!
De langste piano!
De langste piano ter wereld is ruim 5,7 meter lang en werd met de hand gebouwd door een 15-jarige Nieuw-Zeelandse jongen!
De langste piano ter wereld heet de Alexander Piano en werd gebouwd door de Nieuw-Zeelandse pianoliefhebber Adrian Mann. Hij begon dit bijzondere project toen hij pas 15 jaar oud was! Het kostte hem vier jaar om de piano helemaal af te maken.
Feiten over de Alexander Piano:
- Lengte: 5,7 meter (bijna twee keer zo lang als een standaard concertvleugel!)
- Gewicht: Ruim 600 kilo
- Geluid: Door de extra lange snaren produceert deze piano bijzonder diepe en warme bastonen.
- Bouwproces: Adrian gebruikte onderdelen van oude piano’s en ontwierp zelf het frame en de mechaniek.
- Omdat de snaren zo lang zijn, klinken de bastonen veel rijker en dieper dan bij een gewone vleugel. Dit maakt de Alexander Piano uniek in klank!
Je kunt de piano nog steeds in Nieuw-Zeeland bewonderen, en hij wordt af en toe bespeeld bij speciale gelegenheden.
De duurste piano ooit!
De duurste piano ooit verkocht is een Steinway & Sons Model Z, die ooit eigendom was van John Lennon. Dit is de piano waarop hij in 1971 het wereldberoemde nummer "Imagine" componeerde. Hij bracht maar liefst 2,1 miljoen dollar op!
Feiten over John Lennon's Steinway Model Z:
- Type: Steinway & Sons upright (rechte) piano
- Bouwjaar: 1970
- Materiaal: Eenvoudig bruin walnoothout (geen luxe concertvleugel!)
- Verkoopprijs: 2,1 miljoen dollar in 2000
- Koper: Zanger George Michael, die de piano later aan een museum schonk
Ondanks zijn eenvoudige uiterlijk is deze piano zo waardevol vanwege de historische betekenis. Lennon gebruikte hem vaak om muziek te schrijven in zijn huis in Tittenhurst Park.
Piano's met extra toetsen!
Dit is vooral te zien bij Bösendorfer, een gerenommeerd Oostenrijks pianomerk dat bekendstaat om zijn uitgebreide klavierindelingen. Sommige Bösendorfer-modellen hebben 92 of zelfs 97 toetsen voor extra lage tonen.
Piano's met extra toetsen – Bösendorfer Imperial
- 92 toetsen – Enkele Bösendorfer-modellen hebben vier extra toetsen in de bas, wat een uitgebreidere, diepere klank mogelijk maakt.
- 97 toetsen – Bösendorfer Imperial 290 – Dit is het meest extreme model, met negen extra basnoten. Hierdoor kan de piano tonen produceren die bijna net zo laag zijn als een contrabas of kerkorgel!
Waarom extra toetsen?
- Componisten zoals Franz Liszt en Busoni schreven werken met extreem lage noten die op een standaard piano niet gespeeld konden worden.
- De extra toetsen zorgen niet alleen voor een breder bereik, maar versterken ook de resonantie van het instrument. Zelfs als je de extra toetsen niet aanslaat, trillen ze mee en geven ze een rijkere, warmere klank.
Hoe zien de extra toetsen eruit?
- De extra toetsen zijn vaak zwart gekleurd (in plaats van wit) om ze visueel te onderscheiden van de standaard 88 toetsen.
Bösendorfer-piano’s met extra toetsen worden vaak gebruikt door professionele pianisten, concertzalen en componisten die op zoek zijn naar een uniek geluid.
De eerste elektrische piano!
De eerste elektrische piano werd in 1929 uitgevonden door Lloyd Loar, een Amerikaanse ingenieur en muziekinstrumentenbouwer. Hij is vooral bekend om zijn werk bij Gibson, waar hij innovatieve snaarinstrumenten ontwikkelde. Zijn elektrische piano, de Neo-Bechstein elektrische vleugel, gebruikte magnetische pick-ups om de trillingen van de snaren om te zetten in elektrische signalen. Dit was revolutionair, maar werd in die tijd niet breed geaccepteerd.
De opkomst van elektrische piano’s
In de jaren ‘50 en ‘60 werd de elektrische piano pas echt populair, vooral dankzij twee merken:
Rhodes Piano (Fender Rhodes)
- Uitgevonden door Harold Rhodes in de jaren ‘40, maar pas in de jaren ‘50 op de markt gebracht.
- De Fender Rhodes werd beroemd in jazz, funk en popmuziek. Artiesten zoals Herbie Hancock, Stevie Wonder en Ray Charles gebruikten deze piano vaak.
- In plaats van snaren gebruikt de Rhodes metalen staven (tines) die een warme, belachtige klank produceren.
Wurlitzer Electric Piano
- In de jaren ‘50 kwam Wurlitzer met een eigen elektrische piano, bekend als de Wurly.
- In plaats van tines gebruikte deze piano metalen rieten die een iets scherpere, directere klank hadden.
- Werd beroemd door artiesten als Supertramp, Queen en Ray Charles ("What’d I Say").
Waarom werden elektrische piano’s populair?
- Ze waren lichter en draagbaarder dan gewone piano’s.
- Ze hadden een unieke klank die goed paste bij jazz, rock en funk.
- Ze konden versterkt worden, waardoor ze beter hoorbaar waren in bands.
Vandaag de dag zijn elektrische piano’s zoals de Fender Rhodes en Wurlitzer nog steeds iconisch en worden ze digitaal nagebootst in moderne synthesizers en software.
De langste pianocompositie!
Het stuk "Vexations" van Erik Satie bestaat uit een korte melodie die 840 keer herhaald moet worden. Een volledige uitvoering duurt soms 18 tot 24 uur! Het is een van de meest mysterieuze en fascinerende muziekstukken ooit gecomponeerd!
- Het stuk werd waarschijnlijk rond 1893 gecomponeerd.
- Het bestaat uit een zeer korte melodie van slechts 18 noten, die op een zeer trage en slepende manier moet worden gespeeld.
- In de partituur schrijft Satie dat de melodie 840 keer herhaald moet worden!
- Het werk werd pas lang na zijn dood ontdekt en voor het eerst uitgevoerd in 1963.
- Omdat het stuk langzaam gespeeld moet worden, duurt een volledige uitvoering vaak 18 tot 24 uur!
- Pianisten die het solo proberen te spelen, wisselen vaak af of nemen pauzes, omdat de repetitie mentaal en fysiek extreem uitputtend is.
- Sommige musici beschouwen het als een meditatieve ervaring, terwijl anderen het echt een test van uithoudingsvermogen vinden.
- In 1963 werd het stuk voor het eerst uitgevoerd door John Cage, die bekend stond om zijn avant-gardistische ideeën over muziek. Hij organiseerde een uitvoering waarbij verschillende pianisten elkaar afwisselden.
- In 2009 speelde de pianist Nicolas Horvath het stuk volledig solo, wat bijna 24 uur duurde!
Waarom 840 herhalingen?
- Niemand weet precies waarom Satie dit getal koos.
- Sommige theorieën suggereren dat het een grap of een experiment was om de luisteraar op de proef te stellen.
- Anderen denken dat het een vorm van muzikale meditatie is, bedoeld om de luisteraar in een trance te brengen.
Het is een van de langste en meest bizarre muziekstukken ooit, en nog steeds een uitdaging voor pianisten die het aandurven!
“Als pensionado heb ik genoten van de leuke pianoworkhops van 112Piano.
Eindelijk kan ik aan mijn eigen Marktplaats piano knutselen nu ik zo veel tijd heb!”
[Gert Franken - Groningen]